Astrid: we runnen samen het bedrijf maar ieder uit eigen kracht

Drie mijlpalen achter de rug in korte tijd. Astrid van den Heuvel heeft inmiddels vijftig kaarsjes uitgeblazen. Het volgende feest, de zilveren bruiloft, stond ook nog op de kalender. En ondertussen bestaat ook Van den Heuvel Afbouwgroep 50 jaar. Tijd om eens terug te kijken en een blik op de toekomst te werpen.

Jan en Astrid leerden elkaar kennen in de kroeg. In het studentenleven dus. En wie Jan kent zal het niet verbazen dat hij in die kroeg het hoogste woord had. Met zijn organisatietalenten bedacht hij steeds weer nieuwe activiteiten. Astrid, bezoeker van dezelfde kroeg, was wat rustiger. Plus en min, het trok naar elkaar toe. Om elkaar niet meer los te laten.

Vlierden

Toen Jan na zijn studie de kans kreeg om de zaak over te nemen, was Astrid niet meteen enthousiast. ‘Maar de baan die hij mogelijk bij Heineken kon krijgen trok me al helemaal niet’, vertelt ze. ‘Continu de wereld rondtrekken, dat zag ik niet zitten.’ En het bouwbedrijf? ‘Het verhuizen was wel even een ding.
Toen ik voor het eerst in Vlierden kwam, vond ik het wel héél klein. Dat gaat ‘m niet worden, dacht ik. Ik kwam uit de stad en het verschil was wel erg groot. Uiteindelijk zijn we in Deurne terecht gekomen en dat vind ik prima. Alle voorzieningen bij de hand, een groot verenigingsleven en een treinstation. Ik heb het hier naar mijn zin!’

De overstap

De eerste jaren in het nieuwe bedrijf waren best pittig, zo herinnert Astrid zich. ‘Het is een hele over- gang van het studentenleven naar het echte werk. Bovendien moest Jan de eerste tijd ook veel de bouw op. Het werk en de mensen leren kennen.’ Voor Astrid kwam in 2005 het moment dat ze de overstap maakte naar het familiebedrijf. ‘Ik deed bij het accountantskantoor waar ik werkte al de financiële administratie van de zaak. Wat dat betreft was deze stap eigenlijk wel logisch. Zeker omdat Van den Heuvel groeiende was en er dus eigenlijk intern iemand nodig was om het financiële overzicht te houden.’

Of we sindsdien de hele dag samen zijn? Nee, helemaal niet. Ik ben veel vaker op de zaak dan Jan. Zeker de laatste jaren. Op zakelijk vlak doen we eigenlijk niet veel samen en dat is ook prima. Eén keer lag ik met de betaallijsten in bed. Dat was net na een bevalling. Toen ging het ook fout. Betaalde ik uit in Poolse zlotys in plaats van euro’s.’

astrid wandel1.jpg

Vertrouwen

Binnen het bedrijf is Astrid verantwoordelijk voor de belangrijkste financiële zaken. Ze regelt de betalin- gen, doet de btw-aangifte en zorgt voor de jaarafslui- tingen. Ook is ze regelmatig te vinden bij één van de bedrijven uit de groep. Aanvankelijk was ze als vrouw duidelijk in de minderheid op de werkvloer, maar de laatste jaren neemt het aantal vrouwelijke medewer- kers toe. ‘Inmiddels heb ik ook een assistente. Een jonge meid die ook weer vernieuwing brengt. Dat is hartstikke leuk! Ik kan wat van mijn taken overdragen en haar opleiden en wegwijs maken in het bedrijf.’

Waar Astrid zich richt op de financiële administratie, houdt Jan de strategische koers in de gaten. Als het om overnames gaat, is Jan dan ook degene die de knopen doorhakt. ‘Ik vertrouw Jan daarin volledig. Hij vraagt me wel eens wat ik ervan vind, maar dat is zijn ding, zijn zakelijke instinct ook. En soms lopen overna- mes minder soepel, ja. Dat weet je vooraf niet, maar tot nu toe kwam het altijd goed. Hij heeft een eigen visie en die heeft ons gebracht waar we nu staan.’

 

Crisis

Terugkijkend noemt Astrid de crisis rond 2008 de zwaarste tijd voor de onderneming. ‘We hadden net grond gekocht, mét een bouwverplichting binnen twee jaar. Jan zat in die tijd in Cadzand om de af- bouw van vakantiehuisjes te begeleiden, ik zat thuis met drie kleine kinderen en we hadden gewoon moeite om alle rekeningen te betalen. Het was echt een heel lastige tijd. Je voelt ook de verantwoordelijkheid voor de gezinnen die afhankelijk zijn van het loon dat je elke maand uitbetaalt. Het voelde wel eenzaam, ja. Ook voor Jan, die machteloos was en heel druk met een voor de toekomst enorm belangrijk project. Jan bleef in die tijd heel rustig, terwijl ik hier in de paniek schoot. Wat dat betreft was het in de coronacrisis een stuk makkelijker. Daar zijn we tot nu toe goed doorheen gerold.’

astrid kantoor1.jpg

Golf

Jan en Astrid zijn vaak aan het werk. Daarnaast heeft vooral Jan een druk sociaal leven. En dus moet er soms, heel bewust, tijd voor elkaar gemaakt worden. Met die gedachte en met het gegeven dat Jan tijdens ondernemersuitjes op de golfbaan nou niet bepaald een sterspeler was, besloot het stel om samen het GVB op de golfbaan te halen. ‘Dat hebben we met drie andere koppels gedaan’, vertelt Astrid. ‘Nu golfen we nog op vrijdagochtend. Je bent lekker buiten en we doen het samen. Ook rij ik elke week een uurtje paard en wandel ik elke dag met onze hond.’

Nellie

Belangrijk in de opvoeding van de kinderen is en was Nellie, de oppas. Al twintig jaar is Nellie drie dagen per week aan het gezin ‘vastgeklonken’. ‘Nellie zorgde voor de stabiliteit in het gezin. Ik vond het namelijk ook belangrijk om te blijven werken. Nellie is geweldig. Ze is ook peettante van onze jongste. Nu de kinderen groter zijn, loopt het op z’n eind, maar Nellie is en blijft heel belangrijk voor ons gezin.’

Een nieuwe weg

Het werk op het bedrijf is, met de toegenomen automatisering, flink veranderd. Astrid miste nét de tijd dat er nog met typemachines gewerkt werd, maar de digitalisering ging sindsdien hard, mede onder invloed van Jan. ‘Hij is een compleet nieuwe weg ingeslagen. Geweldig dat hij daar van zijn vader alle ruimte voor kreeg. Of we nog steeds een familiebedrijf zijn? Qua karakter zeker wel, vind ik, maar er is ook veel veranderd. De Bossche bollen op vrijdag of de feestjes met medewerkers: dat gaat niet als je vanuit zoveel verschillende plaatsen werkt. Met de grotere personeelsfeesten proberen we die sfeer, die cultuur wel vast te houden.’

De toekomst

Wat Astrid betreft mag de meest nabije toekomst gekenmerkt worden door een pas op de plaats. ‘Ik ben heel trots op wat we bereikt hebben. We hebben een vast personeelsbestand en een goede orderportefeuille. Én leuk werk! Wat mij betreft even geen overnames, even geen hectiek.’ Astrid glimlacht: ‘Maar hoe Jan daar over denkt...’

jan astrid aankijkend4 best.jpg